poesie alunni

 

  SICILIA

Sicilia, chianu di furmentu,

d’alivi, d’aranci e di lumiuna.

Mmensu lu mari tu pari ‘na signora.

Lu suli nun ti lassa mai, mancu di mmernu.

Lu mari chi arrifrisca li tò spiaggi,

fa contenti li bagnanti servaggi.

Cu si nni va di ccà

nun si scorda mai lu to mari e lu to suli.

Sì povera d’acqua

Ma ricca di caluri e d’amuri.

  1 Dicembre 1889   Ludovico INGOGLIA

 

RIGIUNI SFARDATA

Sicilia la rigiuni cchiù sfardata chi c’è,

cumannata di tutti.

Li Rumani arrivare e distruggeru,

li Greci cullaburanu cu li siciliani.

La terra isulata,

affamata, difisa di nuddu,

distrutta di tutti.

Rovine, macerie assulazzate nnì sta rigiuni.

Si ci fussiru cristiani boni…

Ma ci sunnu cristiani cumannati e distruggituri

chi poi addivintirannu assulazzati

comu nutri Siciliani disgraziati.

  1 Dicembre 1990  Gaspare BOLOGNA

 

LU PROBBLEMA DI LA SICILIA

Miseria e disperazione

e pi mia un c’è chiù illusioni.

Cririmi la chiù Sicilia la chiù bedda si, tu

ma cu la mafia un c’è chiù virtù!

 

Chi sentimenti aiu pi, tia

Sicilia bedda mia.

 

Cu la mafia un sinni po’ chiù.

Cririmi Sicilia bedda; rassegnati tu

picchì lu Signori un t’aiuta chiù.

 

La mafia cu la droga vinciu

e cu la morte….

la Sicilia ‘nfunnu si nni iu|

  1 Dicembre 1990   Vito SOTTILE

 

 

SICILIA

E’ bedda tutta para la natura,

tantu ca cu la vidi s’innamura;

è tuttu focu st’isula d’amuri.

Sicilia bedda mia, sì la prima di li cchiù beddi.

Ti vogghiu beni assai, t’aduru tantu

puru d’invernu e quannu è primavera.

Sta terra mia pari ‘na pittura,

s’incanta lu mari

quannu sta conca d’oru è tutta ciuri.

  1 Dicembre 1990   Rosalia NAVARRA

 

LA TRISTE STORIA DI LA ME ISOLA

Sicilianeddu ‘ntà la to isula

picca verdi avisti.

A li tempi di Omeru

eri accussì bedda,

china d’arvuli e di beni.

Di li fardi sgurgava l’acqua

chi paria un iocu di focu,

chi rinfriscava e dissitava.

Ma un gnornu arrivare li cartaginesi

chi lottare cu li greci,

poi arrivaru li romani e ficiru la festa,

accussì si rumpiu lu cori di li siciliani

pi lu furmentu di li romani.

Eri tutta bedda e ‘ncantata

Sicilia mia maculata.

Poi cu Garibaldi la Sicilia si libirau

ma iddu retti a niatri un dispiaceri

picchì prumisi e nun mantinni.

Trinachia bedda

terra ‘ncantata china di ciuri

ma abbannunata!

  1.Dicembre 1990   Angela BERTOLINO

 

home page