Isterria.

 

torra a segus

 

A intro de su punzu, bene istrintu, si cuaian unos tantos ranos de asolu, e si invitaiat a  unu de sos cumpanzos de jogu a ponner iscumissa, narande sos faeddos: cavalleri in porta. Chie esserat in animu de arriscare ddi torrąda sa risposta: lassami intrare. E po cantu? Custa fuit s’isfida de su primu jogadore. E fuit dovere de s’ateru a inzertare cantos ranos de asolu istaian in su punzu. Depiat narrer a boghe arta unu numeru, chi si esserat currispostu ai cuddu de sos ranos de asolu cuaos in punzu ddi jaiat dirittu a ddos bincher, e in casu contrariu ddi pesaiat s’obbligu de parizare su contu, chi s’esserat irballiau de mancu o in prus, de ranos azunghendende tantos cantos nde nezessitąda. Sa manu de su jogu passaiat po dirittu a custu jogadore isfidante. E si torrąda a cuminzare: cavalleri in porta. Sa poberesa de s’iscumissa no depet cunfunder sas ideas e faer pensare solu a unu jogu de fedu, istupidu e po zente drollinca. Chie nde tenet podet iscumiter miliones e si istimat s’arriscu cun custu jogu s’ispassiat. Po chie miliones no nde tenet podet cuminzare de custu contu a chistionare de probabilidades. E a ponner crachi pregunta a chie ddi praghet a responder. Po narrer, in mesu a tantos modos de jogare, s’agatat po unu jogadore una manera de si cumportare chi a sa fine ddu fetzat incher de siguru? Est craru chi si una istrategia esistit, calincunu, po malizia e no po sorte, jogande a cavalleri in porta podet faer a irriccu. S’unicu limite a cantu si arriscat in s’iscumissa fun sos ranos de asolu chi istan in sa manu. Si si jogat a dinari s’hat a ponner cabu de cuncordare inantis cale summa massima si podet arriscare. Ateruna pregunta: su jogu est a vantaggiu de su cavalleri o favorit a chie azetat s’isfida de indovinare sa bussa? E cun cale probabilidade si podet inzertare e bincher, o faddire e perder? Est istau penzande a custu e a ateros jogos de sorte chi in matematica s’est imbentau su carculu de sas probabilidades. Si nos limitamus a una manu de su jogu, cun sa regula de poder iscumiter solu unu ranu e non de prus, tando su cavalleri a intro de su punzu podet haer o unu o nissunu ranu. Su jogadore chi depet inzertare hat custas possibilidades de si cumportare: o narat nudda o narat unu.

Si su punzu est boidu duas funi sas rispostas possibiles e si su punzu est prenu ateras duas. In totu batoro rispostas. Ite inchet e ite perdet custu jogadore. Si su punzu est boidu e inzertat no perdet e no inchet nudda e si irballiat perdet unu. Si su punzu est prenu, si inzertat inchet unu e si irballiat perdet unu. In batoro possibilidades chi tenet una orta no inchet e no perdet nudda, una orta sola inchet e duas perdet. Cheret narrer chi su jogu no dd’est a favore. Si in custas cundiziones faet tantas partidas si ruinat e arrichit su cavalleri. Si su jogu passat de manu podet parizare sa situazione de sos jogadores. E cando sos jogadores fun medas e onniunu pedit de jogare solu cando si dda sentit? S’analisi diventat difizile ma interessante meda. Inoghe puru chie cheret nos diat sas rispostas. Po cantu nos riguardat custu jogu imprestat solu su titulu a su libru nostru, e nos hat a cunsentire de osi torrare a contu de ite siat su carculu de sas probabilidades. Si  hamus a esser abiles a ch’ arrennesser.