Si riporta la descrizione che ne dà Antonio Taramelli, direttore
del Museo Archeologico di Cagliari dal 1903 al 1933:
"La cella ha il tetto a doppio spiovente lungo l'asse maggiore
sostenuto da due
pilastri rettangolari disposti ai due lati
;uno dei pilastri parte dal pavimento
della cella, l'altro, invece, a sinistra, da un largo gradino rialzato che occupa tutta la
larghezza della tomba da quel lato.
A meglio imitare la compagine lignea del tetto sono espresse in forte rilievo le travi
correnti ai due lati del colmo del tetto ed alla base di esso, come anche i tavoloni
disposti trasversalmente a formare la copertura, in numero di otto per ogni spiovente,
separati da solchi profondi di varia larghezza. Le due falde del tetto sono anche alquanto
convesse, indicando quasi la curvatura delle tavole del soffitto, per l'effetto della
pressione continuata delle lastre di pietra o delle tegole di argilla della copertura, e
ciò con un elevato senso di verismo".
La "domu" descritta dal Taramelli costituisce un esempio (ma non è l'unico) di
una forma di architettura funeraria dell'età del rame in Sardegna, ispirata con realismo
all'architettura domestica che ritroveremo, molto più tardi, nell'architettura tombale
degli Etruschi.
Ecu sa descrizioni de A.Taramelli, diretori de su museu Archeologicu de Casteddu de su
1903 a su 1933:
"Sa cella tenit sa copertura a duas acuas chi passat in s'oru in s'oru de sa biga
maista, sustenia de dus pilastrus retangolaris sistemaus a is dus ladus. Unu de is
pilastrus cumenzat de su pomentu de sa cella, s'atru, inveci, a manu manca, cumenzat de
unu scalinu largu sullevau de terra, chi coberrit sa tumba in totu sa larghesa sua.Po
donai un'imagini prus prezisa de s'armadura de linna de sa cobertura, funt beni marcadas
is travis chi passant a is duas antas de sa pinna acuzza de sa cobertura: nci ndi funt otu
po dognia pendenzia, dividius de iscanaladuras fundudas de diversa largaria. Is duas
costas de sa cobertura funt puru unu pagu a cucuruciu, po s'adatai a sa curvidadi de is
taulas de su solaiu, po curpa de su pesu continuu de is lastras de perda o de is teulas de
argidda de sa cobertura e custa imagini donat una sensazioni forti de beridadi."
Sa domu chi at descritu Taramelli est un esempiu (ma non est s'unicu), de unu tipu de
architetura funeraria de su tempus de s'arramini in Sardinna, ispirada cun realismu a
s'architetura domestica chi podeus agatai, ma prus innantis in su tempus, in sa
costruzioni de is tumbas de su populu etruscu. |
|
S.Anrea Priu - Bonorva (Sassari). Particolare
della camera ipogeica scolpita in roccia riproducente il tetto in legno di una casa
rettangolare con copertura a doppia falda.
Unu particulari de sa stanza ipogeica de S'Ant'Andrea Priu de Bonorva, sculpida in sa
roca, chi mostrat sa cobertura de linna de una domu retangolari cun sa teulada a duas acuas.
|