Su Vicariu Su cuntrastu o sa cunfirma, comente menzus cherimus crere, a sa paristoria de Opineddu e a sa tesi chi totus sos matematicos siana endios a chie menzus ddos pagada, sagattada in su contu Su Forasdenois. In cussu contu hamus una bisione totu pitagorica de sos numeros, e dogmatica de saritmetica. Sischola pitagorica, a manu a manu chi fu creschia e fatta manna fu diventada una cufraria segreta cun trattos politicos e religiosos. Sos assoziaos suos, chi fuana obligaos a mantenner su segretu de totus sos risultaos tentos in matematica e geometria, haiana sa pretesa de ispiegare su mundu accrarande sas propriedades, acantu acantu fadadas, de sos numeros. Numeros amascaraos e cun sinnificaos segretos, chi cun totus sas possibiles cumpusturas aritmeticas podian esser sos mattones cun sos cales fu pesau suniversu mundu. Su matematicu depiada iscoberrere custas propriedades fadadas e custas calidades cuadas e cun issas ispiegare sos fattos naturales, e finzas cussos supranaturales. Esseran sas cosas comente esseren creffiu essere, cun numeros triangulares, quadrados e pentagunales issos funi istaos abiles a cunsighire risultaos de importu, cales su teorema chi de tiu Pitagora ha leau su numene e sa iscoberta chi raighina quadrada de duos est unu numeru irrazionale.
Sos pitagoricos fuana talmente settarios chi cando unu ischente de sischola hiada iscoviau custa nova, no ddhiana penzau susu unu momentu e in dunu faer de rughe a Ippaso de Metaponto ddhiana mortu ettandeccheddu a mare e nande chi ddhiana perdiu indunu affundamentu e nae. Sischola hiada tando faddiu sos propositos suos, e sos sozios si fuana jaos a sos istudios de numerologia e de astrologia. Est craru chi a interpretare sas tripletas de sese cale su numeru satanicu est solu bascaramene culturale pitagoricu. A forzare sinterpretazione de sos simbulos numericos e de sos sinnos cun sos cales siscriene, masprestu de indagare su cumportamentu aritmeticu issoro, arruinada a su poberu vicariu. Sindagine matematica in prusu in sa paristoria de Opineddu sopponede in custu contu a una indagine mancante, ma talunas propriedades ciclicas de sos numeros iscrittos in base decimale non funi impossibiles de istudiare, e nemancu maleconnottos funi sos numeros primos e comente faere a passare a su numeru reciprocu issoro.
Sa persona de Su Vicariu est cussa de Sos Contos chi prus de onni atera suffridi de sas trassas de sarresonamentu matematicu.
Su Vicariu bivede indunu mundu antissientificu e suttumittiu a majarzos e cogos, in su cales unu poberu cristianu non tenede armas de difesa, e nemancu de attaccu, contra a chie tessede sas tramas po suttumittere sa pobera zente. A chissai cantas bortas, preigande, Su Vicariu hadhaere ispiegau su passu de sEvangeliu de Marcu chi chistionada de su perdonu. Perdu hiada preguntau: Sennore, cantas bortas happo a depere perdonare a frade meu, si contra a mimi peccada? Finzas a sette ortas? Zesu hiada arrespostu: Finzas a settanta ortas sette.
No est cantu podede balere su cumandamentu morale chi cherimus discutere, masprestu sa manuzza de sos numeros in sensu figurau. Settanta ortas sette, e non fudi istau prus discanzosu a arrespondere battorchentasnoranta ortas? A su cuntrariu, si morigada surteddu susu su sette e sas potenzias suas chi Santu Austinu interpretada comente e chi siana una metafora de sinfiniu.
Su Vicariu connoschede bene custa lezione e ischidi puru chi su criccu a ddinghiriare in tundu semperindunu chirru, e su cane chi ponede in fattu a sa coa sua matessi, funi issos puru una metafora de sinfiniu. E tando simbentada una parabola totu sua personale, e dda proponede comente unisfida culturale, in sas preigas de sas duminigas, a chie ccheddi furada sofertoriu: shada a deper perdonare settanta ortas sette, a sa fine manilongu cche ponede su pe in su lazzu. E tando, innantis, naraiemi isatros ite si narada su manilongu. E ischipiu su numene, mancari a intro e su cunfessionale, est si , dispostu a perdonare, ma de siguru no, a faer durare a longu sa beffa. E gasi si ponede in pastizzos. Iscuttu e umiliau in sa carre e in sanimu, cundennau a morte, po pagu no est rancorosu finzas a cuspettu e Deus, e ddi preguntada:Tue chi ischis totu, comente mai non ti sese abizzau chi furaiana a su serbidore tuu?. E in custu momentu prezisu sintellettu suu hada silluminazione manna: a primu istesin fattas sas cosas, posca istesin attiadas. 142857 no est su numene de su cane, est su cane propriamente. Non su sinnificau figurau de su numeru, ( cales fuana sas pretesas de sos pitagoricos, de Satana e de sos Santos Padres de sInquisizione), ma su numeru est chi tenede una esistenzia vera e propria e unu modu suu de si cumportare e rapportare cun sos ateros numeros e sas ateras cosas. Custu e solu custu si depede indagare.
E nos praghede penzare a Su Vicariu ponendesi in camminu nantis su martiriu, zelebrande quasi su triunfu , penzande intro e sé custas paraulas de unu issienziau de su tempus suu: sa filosofia est iscritta in custu libru mannu chi de continuu nos istada apertu innanti e ogos, (jeo naro sUniversu Mundu) ma non si podet cumprendere si a primu non simparada a intender su limbazzu, a connoscher sos caratteres in sos cales est iscrittu. Issu est iscrittu in limbazzu matematicu e sos caratteres funi triangulos, criccos e ateras figuras geometricas sena sas cales aliagas est impossibile a ndintendere umanamente paraula, sena custas est a inghiriare in tundu vanamente indunu laberintu buiu. (Galileo Galilei, Il Saggiatore).
In custa paristoria puru su Podere usada sa matematica po si legittimare. E tando pesamus unu segundu problema in crachi manera cuntrapostu a cussu inue nos preguntaiamus si sa matematica esserada una issienzia autoritaria. Sa matematica est unu imparis de limbazzos e metodos po si faere una idea de su mundu, o de su chi si cherede, ma a dda manizzare abusandende est o no est autoritarismu?