SA MURRA

 

Olio su tela di Tore Canu

SA MURRA

In d-una vidda de logu montanu
nachi zogant a Murra in su lettu;
e righe righe Masédu Galànu
arribat cun lusingas e dilettu.

RIT. : Battor! Chimbe! Ses! Ses!
Battoréddu! Murra bella!…

E chimbe ! Chimbe ! Battoro ! Baranta !
Tottu sa terra mea si la canta(t).
Fintzas sa luna in chelu a sentinella
zogat a battoréddu, a Murra bella.

Sa Murra est naschia in terra mia,
in sos campos de fèrula e iscrarìa;
in sos cuiles, in mesu ‘e pastores,
cun teracos e meres e sennores.

Cussu zogu imparadu antigamente
est in su coro de sa mea zente;
ereditadu cun tottu respettu
da s’omine pastore in su pinnèttu.

Duos e…Tres! Trèmiu! Ses e …Siccu !
Zogat su poveru, zogat su riccu.
E ponet movimentu e alligria
sutta su chelu de sa terra mia.

Cada die de festa cristiana
arribat cun sa Murra paesana.
Fintzas su Santu a pede in sas carrèras
atzetat Murra bella e preghieras.


Zogant a Murra da-e pitzinneddos
cun su Sole, sa Luna e sos Isteddos.
E cun abilidade e cun lestrèsa
bogant sos numeros a manu tesa.

E cun tonu seguru e intelizente
retumbat in sa notte prepotente…
Intrande in sa bentana sennorìle
saludat : - Murra bella ! Est s’impuddìle ! –

E sa vida s’ischidat cun sa Murra:
oe vittoria e cras una surra.
E ca su mundu semper andat gai…
Abarra ischìdu ! Non ti dormas mai !

E chimbe ! Chimbe ! Battoro ! Baranta !
Tottu sa terra mea si la canta(t)
faghende contos a lugh' 'e istella…
Viva sa Murra de Sardinna bella !

LA MORRA

In un paese di montagna
si dice che giochino alla Morra nel letto;
e col sorriso arriva il sonno
con lusinghe e con diletto.

RIT. : Quattro! Cinque! Sei! Sei!
Quattro-Quattro! Morra bella!

E cinque! E cinque! Quattro! Quaranta!
Tutta la terra mia se la canta.
Anche la luna in cielo a sentinella
gioca a quattro-quattro, a Morra bella.

La Morra è nata nella terra mia,
nei campi di ferula e di asfodelo;
negli ovili, tra pastori,
con servi, padroni e signori.

Quel gioco imparato anticamente,
è rimasto nel cuore della mia gente;
ereditato con tutto il rispetto
dall’uomo pastore nel capannetto.

Due e…Tre! Fermo! Sei e…Secco!
Gioca sia il povero che il ricco.
E porta movimento e allegria
sotto il cielo della terra mia.

Ogni giorno di festa cristiana
arriva con la Morra paesana.
Anche il Santo a piedi per le strade
accetta con le preghiere pure la Morra.


Si gioca alla Morra fin da bambini
con il sole, la luna e le stelle.
E con abilità e sveltezza
portano fuori i numeri con mano tesa.

E con tono sicuro e intelligente
rimbomba nella notte prepotente…
Penetrando nella finestra signorile
Saluta:-Morra bella ! E’ l’alba!-

E la vita si sveglia con la Morra:
oggi vittoria e domani una batosta.
E siccome il mondo è sempre stato così…
Vigila sempre! Non dormire mai!E cinque!

Cinque! Quattro! Quaranta!
Tutta la terra mia se la canta
facendo i conti a lume di stella…
Viva la Morra della Sardegna bella!

ritorno indice