BISITA A SA PESCHIERA DE POLTU QUADU

Avifauna:

 




 

 

 

 

Sa dì bintotto mrazu care noiorasa, besseusu de scolla, po ua bisita a sa peschiera de Poltu Quadu po castiai is pilloisi de abba chi funti giai sempri in cussa zona. Medas de nosu anti pottau is binoculusu, ma i disi innantisi fiara sempri tempu mau cun acqua e bentu, non scieusu chi arrenesciusu a bì tottu is calirarisi. Affacci de su rifornitori Agip, pigausu ua stradixedda chi si pottara in d'ua spiaggixedda, aundi meda bortas si poidi bidi sa pudda de abba e is pantanas. Innoi porreusu bidi is "garzettas": esti unu pilloi tottu bianco cun su biccu e is prantasa nieddasa e is peisi grogusu. Sigumenti in guisi de pilloisi non sindi binti attrusu si spostausu care "s'alberghieru". Accanta de sa riva ci funti meda pilloisi cun su biccu biancu: is "folagasa" chi sinci fuinti cumenti si binti arribendu. In fundu, in pizzusu de una rocca, su "airone cinerino"(s'airoi cinerinu ), grigiu cun su zogu e sa conca crarusu, su biccu grogu e ua crogorisca niedda. De tesu si bidi ua pitticca "pantana" chi cicada cosa de pappai accanta de un'isoledda. Poi asuba de is arroccasa funti arriposendu : gabbianusu, marangoisi e is cormorausu. Inveciasa ua sterna sici ghettara currendu a s'abba e torrada agou assuma de ua rocca cun du pisci in bucca. Appatti is pilloisi eusu castiau un antra cosa chi conosciesu tottusu, e deu personalmenti da pratigu: esti sa maniera de assoddì sa cocciua. Moi si nau accummenti si faidi. Prima de dottu deppisi tei tottu is attrezzusu chi serbinti po fai sa cocciua. Funti: su rampinu, sa rettina e is bottasa. Su rampinu teidi sa forma quadrada chi benidi zerriau scheletru, pottara is puntas pittias o mannasa meda agguzzasa, chi serbinti po du puntai in mesu a s'arei, pottara sa maiga longa de linna. Sa cocciua ei connotta in tottu s'Italia, de gusta pisca c'esti meda genti chin di biviri. Sa cocciua esti de duasa callidadisi: c'esti sa bianca e sa niedda, sa pru connotta esti sa niedda; sa bianca tenidi sa forma bombara e rigara e benidi zerriara "cocciua bianca". Innoi, a Olbia, si bendindi de prusu sa niedda, in bidda de mamma mia e prus cara sa bianca de sa niedda. Sa cocciua si bendiri in diversu modu, chi da bendisi in pescheria, si da pottasu appena piscara; chi da vendisi a privausu da deppisi spurghai, scetti ga peschiera ti da compranta prusu baratta de is privausu. Po spurgai sa cocciua toccara a tenni mera pazienza po da sci fai, o ghi non si moriri. Sempri cun s'acqua de mari in du stresciu mannu di crobetia pagu pagu de abba e in su seuziu, s'abba didi cambiara una paria de ottasa o chi no sa cocciua si moridi. Deu appo inghizzau a fa sa cocciua dusannusu faidi, esti succediu tottu in dua dì, ma pottau un'amigu miu. Sa prima otta appo pigau totta sa cocciua, bella e mala, poita ancora no scia accumenti si faiada. Cando appo imparadu sa cosa, mè grascia meda e, maccai cun strapazzu, appo imparau a da sceberai. Agou? de un annu appu pigau sa cosa seriamenti, po mi guddangiai unu pagu de dindi. Appa sighì finzasa a candu du pozzu fai, e du consillu a tottusu is amigos miusu, assumancu tottu s'istari no s'abbaranta in mesu a sa strada che ne fai nudda.