La notte

Per scaricare il brano in MP3 cliccare sul titolo

Serenata Napulitana
(S.Di Giacomo - P.M. Costa)

Dimme, dimme, a chi pienze assettata,
sola sola, addereto a sti llastre?
'Nfacca 'o muro 'e rimpetto stampata
veco n'ombra, e chest' ombra sì tù!

Fresca è 'a notte: 'na luna d'argiento
saglie 'ncielo e cchiù ghianca addeventa
e nu sciato, ogne tanto, d''o viento
mmiez 'a st'aria se sente 'e passà...

Ha, che notte,ha, che notte!...
Ma pecchè nun t'affaccie?
Ma pecchè, ma pecchè mme ne cacce,
Catarì, senza manco parlà?...

Ma ce stà 'nu destino,
e io ce credo e ce spero...
Catarì, nun è overo:
tu cuntenta nun sì!...

Catarì, Catarì mm'hè lassato
tutto 'nzieme st'ammore è fernuto,
tutto 'nzieme t'è sciveto a n'ato,
mm'hè 'nchiantato e mm'hè ditto bonnì!

E' a chist'ato ca mo tu vuò bene,
staie penzanno e, scetata, ll'aspiette;
ma chist'ato stasera nun vene
e maie chiù, t''o ddich'j, venarrà!...

No! Nun vene, nun vene...
L'aggio visto p''a strada
cammenà, core a core cu n'ata
e, rerenno, parlavano 'e te...

Tu si' stata traduta!
Tu si' stata lassata!
Tu si' stata 'nchiantata!
Pure tu! Pure tu!

Catarì, Catarì,
mo cuntenta nun si'.

Vielas de Alfama
(Artur Ribeiro/ Max)

Horas mortas, noite escura
uma guitarra a trinar
uma mulher a cantar
o seu fado de amargura
e através da vidraça
enegrecida e quebrada
aquela voz magoada
que entristece quem lá passa

Vielas de Alfama
ruas da Lisboa antiga
não há fado que não diga
coisas do vosso passado
vielas de Alfama,
beijadas pelo luar
quem me dera lá morar
para viver junto do fado

Às vezes a lua desperta
e apanha desprevenidas
duas bocas muito unidas
numa porta entreaberta
e então a lua corada
ciente da sua culpa
como quem pede desculpa
esconde-se envergonhada

Home Page | Presentazione | Rassegna Stampa | Album Photo | Libretto di sala | Spettacoli