SA PERDIDA TZIVILIDADE DE MU
 
 
O allistrados,
 
Calchi tempus addae aio pedidu a Corongiu de mi "recensire" su libberu meu chi aio propagandadu. Isse mi nerzeit chi lu faghiat ma chena offesas a atteras pessones. E lu fatteit, ma in logu de sa recensione, isse leeit (justamente) sas foscighes e ponzeit in su jassu de sa SLS su mattessi articculu meu, segadu de sos bicculos inue offendio a Sergio Frau e a Giulio: ca seguramente mi fio impudadu de su chi aio iscrittu subra de a issos. Custa cosa la naro proitte pessaio chi Corongiu (o attere) no essende ispertu de limbistiga no aiat pottidu retzensire cosa istranza a isse, ma como m'abbizo chi est bessidu unu libberu chi revolutzionat medas bideas e custa 'olta Corongiu si leat sa pinna (e no sas foscighes) e che lu retzensit. Su libberu est sa "Sardoa Grammata" de Luisi Sanna  (domo editora S’Alvure, paginas 589, 160 mizas francos !), inue si  revolutzionat sa crettida che no bi siat mai istada una limba iscritta cun sos nuraghesos. Segunde Sanna (o nessi su chi battit Corongiu) sos nuraghesos aian connottu una limba iscritta e chi custa galu s'agattat. Segundu custu esimiu professore aristanesu de lattinu e gregu (no unu quaquaraqua calesisiat), sa peraula "AG" baliat 'trau forte', "O SA' AN' 'babbai santu', e una peraula comente "Y-ana", chi cussa checca perfida (Roberto Bolognesi docet) de su Wagner, faghiat assendere dae su lat. DIANA, sinde 'enit dae noiscioitte peraula e baliat 'dea mama'. Su libberu (attrogo), no l'appo 'alu leidu, ma no 'ido s'ora de mi lu leare in manu pro che lu leare a fruscios. No potto bajulare chi iscrittos gasie pottan esser imprintados in Sardigna, est una 'irgonza! E bollu ispiano derettu.
Deo sun annos cun annos chi naro chi sos paleosardos NO ANA MAI APPIDU UNA LIMBA ISCRITTA, ca nonde aian bisonzu: sos paleosardos cominigaian telepaticamente. Appo medas proas de su chi so nende, bonde dao una.  In tottu sas limbas dei su mundu cando unu agattat un'atteru in carrela li narat: "Buon giorno, signore, come va?", ma s'omine sardu narat: "eeeh!!" e s'atteru rispondet "eeehhh!!" e custu est meda importante, ca nos faghet cumprendere chi unu tempus sos sardos nemmancu muttian peraula, ma appende perdidu su donu de sa trasmissione de su pessamentu sun istados custrintos a "comintzare a faeddare". Ma chie fin custos sardos ? Sos innettos mi jughen a s'antiga tzivilidade de MU (sambenadu ispainu in Ottieri), chi istaiat in s'Oceanu Pacificu approbe de su Jappone. Igue unu tzunami malaittu distrueit tottugantu e sos subravvividos finein pro pobulare s'isula de Hokkaido, jamendesi AINU, chi 'alu bi bivin. Nois semus fizos de sa tzivilidade de sos Ainu, semus bascios e pilosos che a issos, e appo agattadu nessi una chimbantina de peraulas chi su sardu e s'ainu ana cheppare. Sos sardos tames leein sa 'ia de su continente e traessendelu juttein a sos logos chi agattaian unu bicculu de s'antiga tzivilidade, a sos Sumeros donein sa roda, a sos Evreos s'idea de unu deus ebbia, a sos Gregos s'idea de sa bellesa, ma anda chi ti ando jompein in Sardigna e comintzein a si corrumpere, proitte fit piena de paules, e sa paule, malasorte, corrumpet e alluat geneticamente proitte bi naschet sa tzintzula (lu naran  finas sos iscientziados), e bonos e sanos chi fimis diventemis malos e malaidos, e gai pro biver fimis custrintos a diventare pastores in sos montes e a perdere, chena mai esser istados custrintos a iscrier, cun su tempus su limbazu ainu, chi aimis.
 
Ispero vivamente chi cando su libberu meu (so in cuntattu cun Mondadori e Rizzoli) at a esser imprintadu Corongiu e sa SLS mi lu cherfan retzensire. Antis, 'nde so seguru.
 
saludos