Home page Home page Home page

Ha spióveto: tra l'erua luccichènte
de perle, strìscia 'ncima a 'na macera
'na ciammarùca bianca comme céra,
senza la còccia 'ncóglio, senza gnente.

Apprésso apprésso, ma più retranghéra,
ne vé 'n' atra, ma chésta è... possidente,
i và più piano cá và più pesente
ca porta 'ncóglio 'na casuccia nera.

Mó chésta dici a chélla: «Ohi sòre méja,
comme farào certe ciammaruchélle
a nàscia co' lle còccie allosì belle ?»

I chella: «Ma ci vò la faccia téja
a languì pe' 'na còccia più sgaggiata,
quando vidi ca sòreta è sprugliata !».


( Da " Gli alemalitti")