©Vita Nostra 2000, anno 40, n. 45, domenica 24 dicembre 2000, p. 16

Nel numero del 24 dicembre 2000 vengono pubblicati:

- Traduzione di Lc 2,1-18, vangelo di Natale (stranamente alcune ultime correzioni non sono riportate: che cosa č successo?). Qui riportiamo in neretto le correzioni non apparse e tra parentesi il testo pubblicato. Il tutto incorniciato da immagini a colori tolte dai manoscritti della Cattedrale (non indicati quali per mancanza di tempo e di spazio)

- Articolo di commento ai vangeli dell’infanzia (risposta a gruppo catechisti di Sant’Efisio): I racconti dell’infanzia. Da dove vengono, che cosa significano.

Lc 2,1-16
Gloria a Deus e in terra paxi

(Traduzione di Antioco e Paolo Ghiani)

2,1 Est sussčdiu tandus ca in cussu  tempus est bessia una grida (unu bandu) de Cesari Augustu po allistrai totu sa genti de sa terra. 2 Custu est sussčdiu (custa lista est sussedia) candu Quiriniu fiat curadori in Siria (guvernadori de sa Siria). 3 E andąnt totus a si fai allistrai, donniunu a sa citadi sua. 4 Po custu, Giusepi puru nc'est artziau de sa Galilea, de sa citadi de Nazaret, faci a sa Giudea, a sa citadi de David, chi ddi narąnt Betlemi, ca issu fiat de sa domu e de sa famiglia (de s’areu) de David, 5 po si fai allistrai cun Maria, sa sposa sua, chi fiat abetendi pipiu.

6 Tandus est sussčdiu ca, propiu candu issus fiant innģ, s’est cumpriu po issa su tempus de scendiai (su partu),   7 e at scendiau (at parturiu) su fillu suu, su primu nasciu, e dd'at cintu a latzada e dd'at crocau in sa papadroxa, ca po issus non ddu’ iat logu in s’aposentu (sa saba) de is istrangius.

8 E in cussu logu ddu’ iat pastoris bivendi in su pardu, a castiu a de noti de su tallu cosa insoru. 9 E unu missu de su Sennori s’est presentau a issus, e gloria de su Sennori at comenti e lampau a ingiriu insoru, e ddis fut intrada timoria manna meda. 10 E su missu ddis at nau: «Non timais! Poita, castiai, deu si fatzu a isciri unu prexu mannu chi at čssiri po totu su pņpulu: oi s’est nąsciu (est nąsciu po bosatrus) unu srabadori, chi est Messia e Sennori, in sa citadi de Davidi. 12 E icustu s’at a essiri de sinnali: eis a agatai unu pipieddu cintu a latzada e crocau in d’una papadroxa». 13 E de suncunu cun su missu ddui fiat una truma de esčrcitu de celu, laudendi a Deus e narendi:

14 «Gloria a Deus in is celus prus artus
e in terra paxi a is ņminis beni agradčssius!».

15 E sussedit ca comenti is missus si nci funt istresiaus (de issus) faci a (su) celu, is pastoris narąnt s’unu cun s’atru: «Andeus duncas fintzas a Betlemi po biri custu fueddu chi est sussčdiu e chi su Sennori s’at fatu a isciri. 16 E funt andaus de pressi e ant agatau e a Maria e a Giusepi e a su pipieddu crocau in sa papadroxa. 17 Apustis chi dd’ant biu, ant fatu a isciri su fueddu chi ddis iant nau de cussu pipģu. 18 E totus is chi ascurtąnt abarrąnt spantaus po is cosas chi is pastores ddis narąnt, 19 e Maria arragodąt totus custus fueddus intramendiddus in (su) coru suu.

20 E is pastoris si nci fiant torraus gloriendi e laudendi a Deus po totus is cosas chi iant ascurtau e iant biu, ca totu fiat sussediu comenti is missus (omesso) ddis iant nau.