© Vangelo di Luca 2001. Traduzione
in sardo campidanese, variante del Sarcidano isilese,
di Antioco e Paolo Ghiani.
Consulenza
esegetica di Antonio Pinna.
©Vita Nostra 2001, anno 41, n. 10, domenica 4 marzo 2001, p. 6
28 Tandus fut sussediu ca una cida apustis de totus custus fueddus, at pigau a Perdu e a Giuanni e a Giacu e nci fut artziau a su monti a pregai.
29 E fut sussediu candu issu megat de pregai ca
sa bisura de sa faci sua si fut fata un'atra e su bestimentu suu si fut fatu nidu luxenti.
30 E in s'ora duus ominis fiant fueddendi cun issu: custus fiant Mosè e Allìas;
issus aparessius in gloria fueddànt de s'andàda sua, cussa chi fiat po lompi
a cumpridura in Gerusalemi.
32 Perdu e is chi fiant cun issu ddus iat apretaus su
sonnu, ma candu si ndi funt scidaus beni ant biu sa gloria sua e is duus ominis presentis cun issu.
33 Tandus fut sussediu, candu cuddus fiant dispedendisì de issu, ca Perdu at
nau a Gesus: «Su meri, est una sorti po nosatrus a essiri innoi, ca aici podeus fai
tres tendas, una po tui, un'atra po Mosè e un'atra ancora po Allìas»,
chentza de isciri de ita fiat fueddendi.
34 In s'interis chi issu fiat narendi custas cosas, ndi fut bennia una nui e
ddus amantàt cun s'umbra, e ant fintzas e tìmiu candu issus nci funt intraus
aintru de sa nui.
35 E una boxi ndi fut bennia de sa nui e at nau: «Custu est Fillu miu, su
chi apu sceberau; ascurtaiddu».
36 E candu sa boxi ndi fut bessia ant agatau a Gesus a solu. E issus funt abarraus citius e no ant contau nudda a nemus de su chi iant biu in cussas dis.