© Vangelo di Luca 2001. Traduzione in sardo campidanese, variante del Sarcidano isilese, 
di Antioco e Paolo Ghiani. Consulenza esegetica di Antonio Pinna.

©Vita Nostra 2001, anno 41, n. 10, domenica 4 marzo 2001, p. 6

 

Lc 9,28-36
Chi fueddat de andai e chi de sa frimai

28 Tandus fut sussediu ca una cida apustis de totus custus fueddus, at pigau a Perdu e a Giuanni e a Giacu e nci fut artziau a su monti  a pregai. 

29 E fut sussediu candu issu megat de pregai ca sa bisura de sa faci sua si fut fata un'atra e su bestimentu suu si fut fatu  nidu luxenti.
30 E in s'ora duus ominis fiant fueddendi cun issu: custus fiant Mosè e Allìas; issus aparessius in gloria fueddànt de s'andàda sua, cussa chi fiat po lompi a cumpridura in Gerusalemi.
32 Perdu e is chi fiant cun issu ddus iat apretaus su sonnu, ma candu si ndi funt scidaus beni ant biu sa gloria sua e is duus ominis presentis cun issu.
33 Tandus fut sussediu, candu cuddus fiant dispedendisì de issu, ca Perdu at nau a Gesus: «Su meri, est una sorti po nosatrus a essiri innoi, ca aici podeus fai tres tendas, una  po tui, un'atra po Mosè e un'atra ancora po Allìas», chentza de isciri de ita fiat fueddendi.
34 In s'interis chi issu fiat narendi custas cosas, ndi fut  bennia una nui e ddus amantàt cun s'umbra, e ant fintzas e tìmiu candu issus nci funt intraus aintru de sa nui. 35 E una boxi ndi fut bennia de sa nui e at nau: «Custu est Fillu miu, su chi apu sceberau; ascurtaiddu». 

36 E candu sa boxi ndi fut bessia ant agatau a Gesus a solu.  E issus funt abarraus citius e no ant contau nudda a nemus de su chi iant biu in cussas dis.