©Vita Nostra 2001, anno 41, n. 15    domenica 08 aprile

In questo numero: p. 7

 

1) Lc 24,1-12

 

2) Riflessione quaresimale da S. Giovanni Crisostomo / 2, di G.L. Carrogu

 

3) Detto e Fatto. I santi della settimana

 

 

1) Lc 24,1-12 Ispantu, lera o ita cosa?

23,56b Su sàbudu si fiant pasiaus, comenti fut pretzetu,  
 

1 Ma sa primu di de sa cida a su chitzi funt andadas a sa tumba ingollendi is ollus chi iant aprontau. 

2 E ant agatau sa perda arrumbulada de s’intrada de sa tumba,

3 ma candu funt intradas no ant agatau su corpus de su Sennori Gesus. 

4 Fiant spantadas po custu, e fut sussèdiu , totu in d’una, (in s’interis) ca duus òminis si funt presentaus ananti insoru cun d’una besti luxenti (che soli?)

5 Issas (si) nd’iant boddiu una timoria (assichidu) mannu e fiant totu incrubadas faci a terra, ma cussus òminis ddis ant nau «Poita seis cichendi in mesu de is mortus unu chi est biu?»

6 No est innoi, ma est stètiu arresuscitau. Arregodaisindi comenti s’at fueddau candu fut ancora in Galilea, 

7 e si naràt ca su Fillu de s’omini depiat essiri intregau a is manus de is pecadoris, e essiri crucifissau e ca, a sa de tres dis, si ndi depiat (torrai a) pesai. 

8 E issas si ndi funt arregodadas de is fueddus suus 

9 e torradas agoa de sa tumba ant contau totu custas cosas a is Undixi apostulus e a totu is atrus. 

10 Custas fèminas fiant Maria sa Madalena e Giuanna e Maria de Giacu, e is atras chi fiant cun issas, e narànt a is apostulus custas cosas,

11 e icustus fueddus a issus ddis funt partus una lera (sciollòriu) , e no ddas creìant. 

12 Ma Perdu si ndi fut pesau e at curtu a sa tumba e, castiendi incrubau, bit is fascas a un’oru (a una parti). Apustis nc’est torrau, totu spantau po su chi fut sussèdiu.

 

45 Tandus at beni abertu sa menti insoru po cumprèndiri is Iscrituras,

46 e ddis at nau: "Aici ddu’at iscritu: ca su Cristus at a sunfriri e a is tres dis si nd'at a pesai de is mortus,
47 e ca a nomini suu at a essiri predicau a donnia genti s’arrepentimentu e su perdonu de is pecaus, cumentzendi de Gerusalemi.
48 Propiu bosatrus eis a èssiri testimongius de totus custas cosas,

49 e po icustu deu s’ap’a mandai sa promissa de Babbu miu; aici bosatrus abarrai in [sa] citadi fintzas a candu eis a èssiri bestius de sa frotza de su celu".
 

50 Apustis ndi ddus at ingortus a foras faci a Betania e pesendi is manus a celu ddus at benedixius.

51 E est sussediu, in s’ora chi fut benedixendiddus, ca si nc'est istresiau de issus e
nc'artziàt a celu [(Deus ndi dd'at pigau acanta sua (in celu)].

52 E issus dd'ant adorau e apustis nci funt torraus a Gerusalemi cun prexu mannu

53 e sempri in su tempru benedixiant a Deus.