Comune di Curinga


 
 

 A LUMERA 
di Domenico Vono

         Girandu stamatina nta nu vasciu,
         nta nu catuoju viecchiu abbandunatu,
         ntisi de botta cuomu nu sgalasciu
         de cuosi che s'avienu sdarrupatu.

            Mu viju, mi girai, chi avia cadutu
            e tuttu chiddu chi dda nterra nc'era
            e cumbogghiata sutta de nu mbutu
            mi vinna pe li mani na lumera.

Bella, tutta copputa, rigamata,
         cu dui scumparti, fundu e suttafundu,
         e mona mila tiegnu io stipata
         ca chista e nu ricuordu pe lu mundu.

Chist'è lu lampadariu de na vota.
            Nànnuma nta la casa la portau,
            la misa cuomu parti de la dota
            lu primu juornu quandu si nzurau.

Misa quattru lucigni a li puntuni,
                             de uogghiu, para para, la curmau
                             n'abbattaru sparau cu nu tizzufli
                             e tutti quattru priestu l'appicciau.

Tutta la cammara accussì adducia
                                 e nànnuma, sicuru, si prejava
                                 e pemmu fa cchiù lustru ca potia
                                 sempe chiddi lucigni scuzzicava.

Doppu, quandu portaru la corrente,
                             nta nu catuoju chiusa la dassaru,
                             cuomu na cosa chi no mbala nente,
                             cuomu na cosa vecchia la jettaru.
                                     Chìstu è nu mundu propi scanuscente,
                        t'adura sulu s'hai,si ssi patruni,ma prontu 
                  mu ti jetta malamente quandu non hai 
cchiu nenta mu nci duni.
 

Tratta dal volume  di poesie in vernacolo Curinghese "Lu saccu" di Domenico Vono"
Ed. Mapograf  1989 - Vibo Valentia


Indietro