Zoals een aantal van u reeds hebben gehoord komen er twee verschillende vormen van een erfelijke ziekte, Gangliosidosis genaamd (of GM1 en GM2 afgekort), voor bij Korats in Europa en Amerika. Omdat veel Korats over de gehele wereld onderling sterk verwant zijn, is het zeker dat er erfelijke dragers van dit probleem zijn in de gehele Korat populatie. Genetische screen testen zijn momenteel ter beschikking om de individuele drager status van elke individuele Korat vast te kunnen stellen.

Veterinaire specialisten op dit gebied bevelen actief aan dat alle Korats die momenteel voor de fok gebruikt preventief worden getest worden voor GM1 en GM2 om te weten of zij de genen dragen an als dat zo is, te kunnen voorkomen dat zij deze ongewenste erfelijke ziekte doorgeven aan hun nageslacht. Omdat dit advies erg belangrijk is voor Korat fokkers, vindt u hieronder een aantal vragen beantwoord die u mogelijk zult hebben over dit onderwerp. Het is belangrijk dat zo veel mogelijk fokkers kennis nemen van de feiten zodat zij goed overwogen beslissingen kunnen nemen in hun fokprogramma's.

Ik heb nog nooit GM gehad in mijn fokkerij en ook ken ik geen fokkers of lijnen waar het voorkomt. Waarom zou ik dan mijn dieren moeten laten testen?

Het kan zijn dat u simpel tot op heden geluk hebt gehad in uw fokkerij.
Testen zal dit voor u bevestigen en u kunt met een gerust hart uw fokprogramma voortzetten, nu zeker wetend dat alles in orde is, gebaseerd op wetenschap en niet op aanname. Echter, totdat u getest heeft kunnen er tussen uw fokdieren altijd dragers van de ziekte voorkomen en dat betekent dat u onwetend het probleem verder verspreidt in de fokpopulatie.

De problemen zijn al meer dan 20 jaar bekend. Is het mogelijk dat ze meekwamen met Korats uit Thailand?

Dit kan niet met zekerheid gezegd worden. We weten alleen dat geen enkel dier of foklijn zeker vrij is van de defecte genen. Een recessief gen kan zonder dat iemand het weet generaties lang meeverhuizen in een fokbestand van op zichzelf gezonde katten.

Wat voor testen zijn er beschikbaar?

Twee types test zijn beschikbaar:

* Een moleculaire test, die dierect naar de DNA-volgorde in de genen van de kat kijkt en beide types Gangliosidosis (GM1 en GM2) identificeert. Deze test geeft een uitslag die aangeeft per gen:

(a) vrij - de kat draagt het defecte gen niet
(b) drager - de kat draagt het gen 1x, maar is zelf gezond
(c) lijder - de kat is ziek. Dit resultaat is enkel relevant voor zieke kittens waarvan vermoed wordt dat ze lijden aan GM1 of GM2. Geen enkel volwassen dier zal gevonden worden, omdat de ziekte altijd dodelijk is op jeugdige leeftijd.

* Een leucocyten hexosaminidase enzym onderzoek (via een bloedafname) kan dragers van enkel GM2 vaststellen. Dit was de test die beschikbaar was voordat DNA-testen zals boven beschreven beschikbaar kwam. Hoewel deze test nog gedaan kan worden in enkele landen, is hij niet overal beschikbaar.

Het is ten sterkste aanbevolen dat de moleculaire DNA-test gebruikt wordt omdat zede voor beide vormen van Gangliosidosis uitsluitsel kan geven. GM1 komt volgens de huidige statistieken wat vaker voor dan GM2 en juist deze vorm kan enkel met de DNA-test opgespoord worden. De test is ook betrouwbaarder voor het opsporen van dragers dan de enzym test.

Hoe kan ik mijn dieren laten testen en hoeveel kost het?

Voor de moleculaire DNA test een simpel klein bloedmonster wordt afgenomen en dient verstuurd te worden naar een laboratorium waar men het DNA eruit zal halen. Dit wordt dan ingevroren en opgestuurd naar Amerika via expres-verzending (UPS, FedEX, DHL etc. - vraag naar de snelste 1 dags bezorging). Het laboratorium in Amerika wat vervolgens het DNA bekijkt op de defecten vraagt momenteel hiervoor geen vergoeding voor de kosten. Wel dient u uiteraard uw dierenarts te betalen voor het bloed afnemen en de porti kosten.

Voor verdere informatie kunt u contact opnemen met:

Dr. Henry J. Baker (voor fokkers wonend in de Verenigde Staten en Canada)
Dr. Kim Willoughby (voor fokkers wonend in Groot Brittannie en Ierland)
Dr. Massimo Castagnaro (voor fokkers wonend op het Europese continent en Rusland)

Fokkers wonend in Australië en Nieuw Zeeland kunnen hun rasverenigingen contacten om een screening gelegenheid te organiseren.

Als mijn fokdieren dragers van een of beide vormen van Gangliosidosis blijken te zijn wat kan ik dan het beste doen?

Maak je allereerst geen zorgen over de gezondheid van de kat zelf. Hij of zij zal nooit zelf de ziekte krijgen. Wanneer je de kat echter voor de fok gebruikt, zal hij/zij het fout gen dat de ziekte kan veroorzaken aan de helft van het nageslacht doorgeven. Als de partner een andere drager is, is gemiddeld een kwart, 25%, van de kittens lijder en zal de ziekte krijgen en er vroegtijdig aan overlijden. Als de partner geen drager is, zal de helft van de kittens wederom drager zijn.

Er staan verschillende mogelijkheden open om te handelen:

a) je kan besluiten het dier te steriliseren of castreren.
b) Je zou een of meer kittens kunnen behouden om de bloedlijn te behouden. Om dit te kunnen moet je een partner vinden die negatief getest is (dus vrij van de ziekte) en dan alle kittens testen en enkel een kitten aanhouden dat vrij is van de ziekte.
c) Als al je kittens toch als huisdier weggaan en niet voor de fok dan kun je doorfokken met een negatief geteste kater - alle kittens zullen zelf niet ziek worden. Het is echter belangrijk om te herhalen dat de helft drager zal zijn.

Het verdient dan ook aanbeveling om via een contact of stamboombepaling (fokverbod) er voor te zorgen dat er beslist niet verdergefokt wordt met zulke kittens. Zulke dieren kunnen echter wel naar een tentoonstelling gaan en zullen een normale levensverwachting hebben.

Als je zelf je fokdieren test, en je in deze positie bevindt, zul je merken dat er zeker andere fokkers zijn die je hulp en steun zullen aanbieden en je zullen bijstaan om goede beslissingen te maken.

Ben ik verplicht te testen?

Nee, dat staat je volkomen vrij of je het wilt of niet. De diergeneeskundige specialisten bevelen echter testen ten sterkste aan maar niemand kan je dwingen om het te doen. Je kunt over testen praten met je dierenarts maar dan is het handig om relevante literatuur zoals deze mee te nemen omdat veel dierenartsen niet op de hoogte zijn van dit specifieke probleem.

Als ik er voor kies om mijn fokpoes niet te laten testen, kan ik dan nog wel fokken en stambomen voor de kittens krijgen?

Ja, maar je zou problemen kunnen krijgen met het vinden van een dekkater, als de eigenaar enkel geteste poezen accepteert voor dekkingen. Het enige was je zeker weet is dat als je een kater die voor beide vormen van Gangliosidosis negatief getest is gebruikt, je geen kittens zult krijgen die aan de ziekte lijden (de helft is echter wel weer drager!)

Zijn de testen 100% betrouwbaar?

Dat is altijd moeilijk te beantwoorden. De testen zelf zijn erg accuraat, omdat ze uitgaan van de feitelijke dna-sequentie op de genen van de kat. Er is natuurlijk altijd, zaosl met elke test, een mogelijkheid van menselijk vergissen in de gehele procedure van bloedafnemen, verzenden, labellen en verwerken. Als er reden voor twijfel is zal het laboratorium je om een nieuw bloedmonster verzoeken voor zekerheid.

Is Gangliosidosis besmettelijk?

NEE!

De vader en moeder van mijn fokkat leven nog. Is het nodig om hen te testen en moet ik dan nog steeds mijn eigen dier testen?

Het is aan de eigenaren om hiervoor wel of niet te kiezen. Als er nog steeds met ze gefokt wordt, kan de eigenaar dat beslissen. Niet houdt je echter tegen om je eigen dier(en) in ieder geval te testen.

Wat moet ik doen als er een fout in de stamboom van mijn kat staat?

Fokkers zijn meestal zeer zorgvuldig met stambomen. Een menselijke fout is echter altijd mogelijk waardoor er zelden onjuiste gegevens voorkomen op afstammingen. Als je daarover bezorgde ben is dat des te meer een reden om je dieren te laten testen.

Als ik mijn dieren getest heb, zijn de resultaten dan vertrouwelijk?

Zeker. Enkel het test laboratorium en de eigenaar weten het resultaat. Zelf staat het je uiteraard vrij om mensen het resultaat mee te delen als je dat wilt - zelf as het een negatief resultaat is en de kat dus vrij is van de foutive genen.