| Grotte
di Castro is een welvarende plaats ten noorden van het
Bolsenameer. Het stamt uit de tijd van de Etrusken. U kunt
bijna overal in het gebied sporen van hun beschaving
vinden. In de plaats "Civita", ten zuiden van
het dorp, zijn nog resten zichtbaar van een aquaduct,
onderaardse gangen voor het opvangen van het water en een
wegverbinding. De plaats is omringd door een reeks
necropolen. De oudste graven dateren ongeveer uit de 7e
eeuw v.C. en bestaan uit zogenoemde "kistgraven"
die vooral in de Necropool van Vigna la Piazza, te zien
zijn. Tijdens het einde van de 7e eeuw v.C. verschijnen de
eerste "kamergraven" die nu nog in de Necropolen
van Pianezze te zien zijn. Deze Etruskische plaats was
bestemd voor de landbouw, een traditie die door hun
opvolgers is voortgezet. Grotte di Castro heeft ook nu nog
een vooral op de landbouw geënte economie, naast de
wijnbouw en olijfbomen worden ook aardappels geteeld,
waarvoor deze streek beroemd is (in augustus wordt hier
het "Aardappelfeest " gevierd). Aan het einde
van de 4e en het begin van de 3e eeuw v.C. had
"Civita" ook te lijden onder de Romeinse
expansiedrift. De plaats werd niet verlaten, maar bleef
voortbestaan tot de vernietigende invallen van de
Longobarden, waarna haar inwoners zich op een nabije
tufsteenrots verplaatsten, die zij beter konden verdedigen.
In het begin woonde de bevolking in tufsteengrotten:
vandaar de naam Grotten van "Castrum Criptarum". |
 |
| De eerste
dorpskern bevond zich op de oostelijke hellingen van
de bergrug, waar nu de majestueuze, barokke, aan de
Madonna del Suffragio gewijde Basiliek staat. In
1626 begon men, op een reeds bestaand bouwwerk uit
de 8e eeuw, met de bouw van de kerk naar het ontwerp
van Girolamo Rainaldi, die werd voltooid door Andrea
Selvi. In deze kerk bevindt zich een waardevol
houten beeld van de Madonna. Om de 10 jaar wordt het
feest van de Madonna del Suffragio gevierd. In de
kelders van de Basiliek bevinden zich de vertrekken,
die eens bij het parochiehuis hoorden. Hierin is nu
een museum met talrijke kerkgewaden, heilige
voorwerpen en een kleine verzameling Etruskische
vondsten. |
|
Een
ander kerkgebouw, dat uit de Middeleeuwen stamt, is de
Parochiekerk van H. Petrus de Apostel. De kerk werd in
opdracht van Gravin Matilde di Canossa gebouwd en in 1118
door Bisschop Guglielmo ingewijd. Van het oude bouwwerk
bleef alleen de toren met de typische Romaanse vormen
over. In de kerk zijn schilderwerken uit de 17e eeuw en
een houten kruisbeeld uit de 18e eeuw te zien. Grotte di
Castro maakte deel uit van het Hertogdom van Castrum. In
deze tijd werd de oude middeleeuwse kern verder uitgebreid
met de bouw van enkele voorname gebouwen, zoals het Huis
van Innocenzo Iuzzi en het Gemeentehuis, uit de 16e eeuw
naar het ontwerp van Vignola. De verdiepingen zijn door
een mooie stenen wenteltrap met elkaar verbonden, die
volgens de overlevering na de verwoesting van de stad
Castrum naar Grotte werd overgebracht. Een andere
bezienswaardigheid is de "Grote Fontein", die in
1886 werd gebouwd om de watervoorziening voor de stad te
verzekeren. In dit historische gebouw bevindt zich nu het
Gemeentemuseum van Archeologie en Volksgebruiken. Het
Museum werd officieel in 1993 geopend en omvat ongeveer
160 Etruskische vondsten, afkomstig uit de necropolen van
Vigna la Piazza en Pianezze, die vermoedelijk dateren uit
de 7e-6e eeuw v.C.
(Internet site http:
//www.museionline.com). |
